شهادت حضرت زهرا سلام الله علیها
آتش کـشـید فـتـنــۀ ابـلـیـس خانه را سوزاند چـشم تنگ حسد آستانه را دنبال یک بهانه به هر در زدند، که پـیــدا کنند بهـر تعـرض، بهانه را باید غلافْ روضه بخواند برای مـا بـایــد شـنـیــد دردِ دل تــازیانه را طوری زدند مادرما را که بعد ازآن بــالا نـبــرد از اثــر درد شـانه را دیدی که کاردست علی داد،کینه ها دیدی ندید کشتی داغـش کـرانه را در خاطر کبوتر زخمی چه نقش بست دیگرنخورد با دل خوش آب و دانه را تقــدیــم روح مــادر سادات می کنم این چند بیت مختصر و عامیانه را |